کد مطلب:140522 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:144
واقعه منزل کحیله
چون سپاه ابن زیاد ملعون به كحیله رسیدند به اهل آن بلد پیغام دادند كه ما را باید شما ملاقات كنید با آذوقه و علوفه فان معنا رأس الحسین علیه السلام زیرا كه حامل سر امام می باشیم و به شام می رویم فرمان ابن زیاد را فرستادند كه باید عمال و حكام بلاد و امصار به استقبال لشگر ما بدرآیند شهر را آئین ببندند آب و آذوقه را دریغ ندارند لهذا والی كحیله لشگر را سیورسات فرستاد علمهای بشارت به جلوه درآورد و امر بالاعلام فبشرت و المدینة فزینت فتداعت الناس من كل جانب و مكان شهر را زینت كردند مردم از هر جانب بیرون آمدند والی ملعون با خواص خود تا سه میل به استقبال رفت مردم از یكدیگر می پرسیدند چه خبر است دیگری می گفت سرها و اسرای خارجی را به شام می برند كه ابن زیاد در ارض عراق آنها را كشته است یكی در میان این جمعیت كه از واقعه مخبر بود گفت وای بر شما لال شوید و خارجی نگوئید: و الله هذا راس الحسین علیه السلام چون آن جماعت این سخن را شنیدند به گریه و ناله درآمدند چهار هزار سوار هم عهد شدند و نیز سوگندهای غلاظ و شداد خوردند كه سپاه ابن زیاد را به قتل برسانند و سرها را ببرند و به بدنها ملحق كنند و اسرار را نجات بدهند تا این فخر از برای ایشان الی یوم القیمه بماند اما جاسوسان خبر از برای لشگر ابن زیاد بردند كه جماعت اوس و خزرج كه چهار هزار سوار مكمل یراقند عازم حمله اند دانسته باشید كوفیان بی آزرم از ترس وارد به كحیله نشدند بلكه از راه منحرف شدند و راه تل اعقر را پیش گرفتند و به تعجیل هر چه تمام تر خود را به منزل جهنیه رسانیدند.